Sensu stricto, hae sunt expeditiones annorum 1096-1204 in Palaestina, ad "loca sancta Christianitatis liberanda" destinatae.Latiore sensu, aliae quoque expeditiones a Pontificibus Romanis promulgatae sunt, etiam posteriores, eo consilio gestae ut pagani Baltici ad Christianitatem converterentur et motus haereticos et anticlericales in Europa supprimerentur.
Anno MMXCV, Urbanus II Papa in Concilio Clarmontano Primam Expeditionem Cruciatam pronuntiavit. Alexium I, imperatorem Byzantinum, in certamine contra Turcas Selgiucidas adiuvit et peregrinationem armatam Hierosolymam postulavit, quod omnium ordinum socialium Europae occidentalis enthusiasticum responsum excitavit.Primi crucesignati varia erant causae, inter quas salus religiosa, impletio officiorum feudalium, facultas gloriae militaris adipiscendi, et commodum oeconomicum vel politicum.Expeditiones sacrae posteriores plerumque ab exercitibus ordinatioribus, interdum a rege ductis, peragebantur. Omnibus qui in expeditionibus sacratis participabant indulgentiae ecclesiasticae concessae sunt.Ex primis successibus, quattuor civitates cruciatae creatae sunt: Comitatus Edessae; Principatus Antiochenus;Regnum Hierosolymitanum et Comitatus Tripolitanus. Praesentia cruciatorum, aliqua forma vel altera, in regione mansit usque ad casum Acrae anno 1291, post quem nullae expeditiones sacrae ad Terram Sanctam recuperandam inceptae sunt.
